ن :
سلام .....
ای داد زِ حَسرَت ها ...
فَریاد زِ نِفرَت ها .....
از لحظهء ویرانگَر ...
پُر رَنج و عذاب آوَر .....
زآن گریه دو صد ناله ...
کـَـز خوندلیِ ( دِلِ خون ) لاله ...
چون بخت به شَبتاری ( شَبِ تار ) ...
از دیده شَوَد جاری .....
خونین دِل و بی جانم ...
دور از تو که می مانَم .....
" دیدی تو جِگـَـرپاره !!!
عاشِقدِلِ آواره !!!!!
غَرقابهء خون ایوان !!!
یا خانه زِ بُن ویران !!!!!
تَن تِشنه ؛ بیابانی ...
مجنونی و حیرانی .....
نقشی که بِزَد بَر کوه ...
فرهاد به صَـد اندوه ..... " ؟
آخـِـر زِ فِراغِ توست ...
هر خِرمَنِ غَم ، چون رُست .....
در " شامگـَـهِ دوری " ...
سَهمَم شُده " رَنجوری " .....
اِنگار بُکُن " خُفتَم " !!!
" مَن بی تو " به رَه " اُفتَم " .....
بُگذَر زِ گُناهانَم ...
" دَم بی تو " چو نَتوانَم .....
اَنجامِ ( پایان ) مَن و این کار ...
مَرگ است مرا اینبار ..!!!
وینگونه که طِی شُد راه ...
با توست ، پَس از مَن ؛ " آه " !!!!!
" ه.م غروب "
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها: دِل دَردِ غروب , " ه, م غروب " , پَس از مَن , سهراب سپهری , آنچه بُگذَشت نمی آیَد باز , آه , عشق , آزادی , پَرواز , رهایی , انسان , راه , فراغ , ,
تبادل لینک هوشمند