
سلام .....
ستاره باران
دریغ و درد ، ز حسرت کشان دورانم
درون میکدهء عشق ، مست و ، می گسارانم
به دشت جنون رهنمای ، مجنونم
ز سوز دل لیلیان ، ببین ، چه گریانم ... !!
منم که غمزده ام ، چون غروب پاییزم
ولی به ظاهر خود ، شاد ، چون بهارانم
به یاد بی کسی آن یتیم خفته به شب
چنان اسیرم و دست بسته ، اهل زندانم
ز فکر غمکدهء ، پیر زنان و پیر مردان
خموشم و ساکت ، ولی چو طوفانم
در این میانه منم ، در کویر جور زمان
چو دیده ام سراب محبت ، چنین شتابانم
تو شعر خوانی و از حال من چه می دانی ؟؟!!!
ز رنج و محنت یاران ، ز تلخ کامانم
در این شب تاریک بی فروغ ، ای عجبا ...!!!
به لطف هو همه نورم ، ستاره بارانم !!!!!.....
" آسمون هفتم "
نظرات شما عزیزان:
